1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

2

YAKAMOZ

Kocaman bir karanlık mağarada yürüyor gibiydim sanki . Korkuyordum ,etraf karanlık, kimse yok ben ise hâlâ yürüyordum. Ellerim cebimdeydi, gözlerim ise sadece onu arıyordu:

Sevdiğim adamı

Ona ilk aşık olduğumda daha 17 yaşındaydım.  17 yaşında onu görmüştüm.  İlk kez yanıma oturmuştu . Kalbimin Sesi hala kulaklarımda . O kadar heyecanlanmıştım ki …

Hiçbir şeyden haberim yoktu sevmeyi bile bilmiyordum ,sevgi mi o da neydi ki …

Babamla yaşıyordum bir kere bile beni sevmeyen ,saçımı okşamayan o adamla  ,annemi kaybetmişti çünkü bu hayattaki en değerli varlığını kaybetmişti benim yüzümden sevgili eşi Nesrin’i kaybetmişti işte. Annem beni doğururken bu dünyaya gözlerini kapatmıştı. Babam da beni hep annemin katili olarak görüyordu.

Okula gidiyordum . Yalnızdım, içime kapanmıştım .  Taa ki onunla tanışana kadar

Can’dı adı, bana yeni bir can olmuştu sanki . Onunla vakit geçirdikçe hayatın ne kadar anlamlı olduğunu fark ediyordum . Yanımda olduğu her saniye onun gözlerine bakıyordum.  Bana hem arkadaş oluyordu hem de aile .  Biraz olsun hayattan zevk almaya başlamıştım onun sayesinde ,yalnızlığım geçmişti, babamı düşünmüyordum artık sadece hayatı yaşamak istiyordum .

Biliyordum içimdeki ses hiçbir zaman beni yalnız bırakmayacaktı, bunu çok iyi biliyordum . Kendimi her zaman katil gibi hissedecektim . Yine de hayata tutunmak zorundaydım.  Pes edemezdim, başka çarem yoktu .

Can beni seviyordu ama arkadaşça , beni sadece arkadaşı olarak görüyordu ben ise onu her şeyim olarak . 20 yaşıma kadar Can’ı sevdim . O bunu hiçbir zaman bilmedi, bilemezdi, onu ne kadar sevdiğimi bilemezdi . Onu bu dünyada kimse benim gibi sevemezdi ki…

Can çok zeki biri olmasına rağmen hiçbir zaman ona olan hislerimi anlamadı. Beni hep en yakın arkadaşı olarak gördü.

Yaklaşık 2 sene boyunca bunun böyle olduğunu düşünüyordum.  O güne kadar :

Kaza geçirmiştim, hastanedeydim. Gözümü açtığımda Can bana  bakıyordu. Ağladığını saklamaya çalışsa da bunu pek beceremiyordu. Sevdiğim adamın benim için bu kadar endişelenmesi beni çok duygulandırmıştı. Babam bile benim için bu kadar endişelenmezken o ağlıyordu. Bu durum beni çok şaşırtmıştı ama beni asıl şaşırtan başka bir şey vardı: Can ellerimi tutmaya başladı, kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu belki de korktuğum o an gelmişti .

Bana baktı ellerimi tuttu ve

“Bir daha sakın beni bu kadar korkutma deli kız”dedi . Gülümsedim. “Korktun mu sahiden ?”dedim.

Bana sinirli bir şekilde baktı ve

“Şule beni delirtme!Korkmak ne kelime kızım ,senin sevdiğin bu sedyede yatsa ne hissedersin”dedi .

Şok içindeydim,  Can bana sevdiğim mi demişti? Bu gerçek olamazdı. Ona şaşkınlıkla bakıyordum

Can utanmıştı , bana bakıyordu ,ne diyeceğini bilmiyor gibiydi

“Şule”dedi bana

Korkarak

“Efendim” dedim .

“Şule ben sana çok aşığım”dedi ve ellerimi tuttu.

Duyduklarımın gerçek olduğuna inanamıyordum.  2 yıldır aşık olduğum kişi bana sana aşığım demişti değil mi ? Hislerim karşılıklı mıydı ? Onca acıyı boşuna mı çekmiştim ,boşuna mı onu kıskanmıştım?

Ona baktım ve kahkaha atmaya başladım :

“Can şaka yapıyorsun tamam komikti kabul ediyorum” dedim.

Can gayet ciddi bir şekilde bana bakıyordu :

“Şule ben çok ciddiyim , korktum sana söyleyemedim” dedi.

“Can”dedim ve ona sarıldım.  Kaza geçirmiştim , bütün vücudum ağrıyordu ama ona sarılmak bana ilaç gibi gelmişti .

“Ben de seni seviyorum”dedim . Can şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu :

“Nasıl yani ,bir dakika sen ciddi misin ?” dedi.

“Evet ,ben tam 2 senedir sana aşığım” dedim . Bu cümleyi söylemek benim için çok zordu ama bunu söyleyince üzerimden büyük bir yük kalkmıştı sanki .

Can’aaçılabileceğimi hiçbir zaman düşünmüyordum.  Can her zaman benim platonik aşkım olarak kalacakmış gibi hissediyordum.

Bazen bizim istediğimiz şeyler bizim için daha kötü olur ya can da benim için öyleydi.  Onu sevdiğim dönemde bunun bana kötü geleceği aklımın ucundan bile geçmezdi .

Can ile başlangıçta çok güzel bir ilişki yaşamaya başlamıştık.  Her şey yolundaydı.  Doğru düzgün kavga bile etmiyorduk . Kavga etsek bile hemen barışıyorduk.  Her şey çok güzel giderken bir gün Can bana soğuk davranmaya başlamıştı . Korkuyordum , onun beni bırakmasından korkuyordum.

Hep böyle olmaz mı zaten , önce güzel başlar her şey yolunda ilerler sonra sonra bırakıp gitmez mi sevenler …

Can beni seviyordu.  Bunu hissedebiliyordum ama bana kötü davranmaya başlamıştı.  Nedenini bilmiyordum ama gittikçe kendini benden uzaklaştırıyordu.

Can benim ailem , sevgilim her şeyimdi.  Onu kaybetmek istemiyordum  ama onun bana böyle davranmasını da kabullenemiyordum.  Can’ın gerçek yüzünü görene kadar hep kendimi psikopat sanırdım.  Nereden bilebilirdim ki ilk aşkımın bu kadar psikopat çıkacağını.

Can durup dururken bağırmaya başlamıştı.  Herhangi bir yanlışım da yoktu ona karşı ama bağırıyordu.  Bana baktı , büyük bir sinirle bana baktı :

“Şule sen neden bu haldesin biliyor musun ?”dedi.

“Ne haldeyim ,anlamadım” dedim.

“Baban bile seni sevmiyor kızım bu yüzden bu haldesin işte”dedi.

Ellerim buz kesmişti.  Bunu bana söyleyen kişi Can olamazdı.  Benim erkek arkadaşım olamazdı.  O bu kadar kötü biri olamazdı.  Korkuyordum . Büyük bir korkuyla ona bakıyordum

“Sen ne dediğini farkında mısın?”dedim.

“Gayet de farkındayım ve artık ben de seni sevmek istemiyorum.  Benim daha önemli dertlerim var   yeter artık bıktım seni dinlemekten!” dedi.

İşte o an anlamıştım kimseye güvenmemem gerektiğini, bütün yaralarımı kendim sarmam gerektiğini, Kalbim çok acıyordu. Gururum paramparça olmuştu.  Ben ona kalbimi açmıştım o bana neler söylüyordu.  O an orada ölmek istemiştim.

“Sakın bir daha karşıma çıkma, sakın!” dedim ve ağlayarak onun yanından uzaklaştım.  Kendimi odama kapattım. Yorganımın altına geçtim ve ağlamaya başladım.  Canım çok acıyordu.

Canım mıdemiştim? Can kelimesinden bile nefret ediyordum  artık.  Ağlıyordum, yaşadığım bu duygunun kabus olduğunu düşünmek istiyordum . Gerçek değildi bu ,değil mi?

Can bana bunları söylemiş olamazdı

Ama maalesef ki her şey gerçekti.  Gerçek….

Dünyanın kötülüğüyle o zaman yüzleşmiştim . Sevdiğim adamdan duyduğum o cümle bir tokat gibi çarpmıştı yüzüme.

Aylarca odamdan çıkmadım.  Babam zaten beni sevmediği için neyin var kızım diye bile yanıma gelmedi. İçime kapandım.  Yemek bile yiyemedim . Tam 20 kilo verdim bu dönemde -20 kilo-

Hayattan soğumuştum . Yaşadığım durumun hala gerçek olduğunu kabullenemiyordum.

Her şeyden umudumu kesmiştim.  Her şeyden

Can’ın evine gitmek istiyordum . Bu halimi görsün istiyordum . Beni ne kadar kırdığını bilmesini istiyordum . Perişan bir halde onun evine gitmek için yola çıktım.

Onunla yüzleşecektim . “Sen nasıl bu kadar acımasız bir insansın” diyecektim ona

Korkuyla adımlarımı atmaya başladım.  Onun kapısını çalacaktım.  Ellerim titriyordu , ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Korkarak kapıyı çaldım:

Kapıyı yaşlı bir adam açtı. Bana şaşkınlıkla bakıyordu.  Bana bakarak

“Buyur kızım”dedi .

Utanarak ona :

“Can’a bakmıştım ben” dedim .

“Can mı ?”dedi.

“Evet ,Can”dedim .Ellerim hala titriyordu  .

Adam gözleri dolu bir şekilde bana bakıyordu.  Ağlayacak gibi olmuştu . Adam konuşmaya çalışırken Can ‘ı görmüştüm.  Can bana bakarak :

“Yine mi sen!İstemiyorum kızım seni görmek” dedi .

Utanmıştım.Kafamı öne eğerek evden çıktım.Yaşlıadam bana seslendi :

“Kızım, dur bir dakika”dedi.

“Lütfen ,gitmek istiyorum”dedim.

“Kızım ,o Can değil”dedi.

O an şok olmuştum.  Karşımdaki kişi Can’dı işte.  Nasıl Can değil diyebiliyordu ki?

“Anlayamadım?”dedim

“Kızım o Can değil Can’ın ikizi”dedi.

Donmuştum . “Canın ikizi mi ?”dedim.

“Evet kızım o Can’ın ikiz kardeşi  Cem”dedi .

Hala büyük bir şaşkınlıkla ona bakıyordum.  Duyduklarımın gerçek olduğuna inanamıyordum.

“Can nerede peki?”dedim. Korkuyordum.

Adam gözleri dolu bir şekilde bana baktı ve :

“Can’ıkaybettik kızım ”dedi.

“Anlayamadım?” dedim . Duyduğum hiçbir şeye inanamıyordum.

“Sen Şule misin?” dedi adam bana bakarak

“Evet” dedim.

“Can seni hep çok sevdi kızım çok aşıktı sana” dedi .

Adamın her bir cümlesinde kalbim daha da çok acıyordu . Merakla onu dinliyordum.

“Oğlum Cem psikolojik problemleri olan bir çocuk.  Yıllarca akıl hastanesinde kaldı.  İyileştiğini düşündükleri için onu oradan çıkardılar  Cem Can’ı çok kıskanıyordu , o benimle büyüdüğü için ona hep büyük bir öfke duyuyordu . Can’ın yerine geçmek istiyordu  , Cem akıl hastanesinden çıktıktan sonra da Can’ı…

Adam cümlesinin sonunu tamamlayamamıştı.  Anlamıştım.  Keşke onu hiç anlamasaydım ama anlamıştım .

“Can’ı öldürdü ve kendini onun arkadaşlarına ,sevgilisine ,yani sana, Can gibi tanıttı”dedi.

Bunları duyunca şok olmuştum.  Sevdiğim adam şimdi toprağın altında beni izliyordu.Ben ben ise onu aylarca suçlamıştım.

Hemen onun mezarına gitmek istiyordum . Ona sarılmak ve

“Sevgilim özür dilerim”demek istiyordum.

Yaşlı adam beni Can’ın mezarına götürdü

Can’a baktım . Ona sarıldım ve

“Özür dilerim sevgilim,özür dilerim”diyerek ağlamaya başladım.

Mezarına sarıldım ve

Onun bana aldığı ilk hediyeyi -yakamoz çiçeğini -mezarına bıraktım ,ona :

Seni canımın son damlasına kadar çok seveceğim söz veriyorum dedim.

SON