İnanmak bir şeyin doğruluğunu kabul etmek olarak tanımlanır. Peki kendini Müslüman olarak tanımlayan kimse neye inanmalı? İnanmak kişiye ne kazandırır veya inanmamak neyi kaybettirir? İnanan insanın yaşantısı ile inanmayanın yaşantısı nasıl seyreder?
Müslümanın inanması gerekenler; ‘inandım’ anlamına gelen, dinin iman esaslarının ana hatlarıyla sayıldığı, Amentü ile bildirilmiştir. Amentü Duası, her birimizin çocukluğunda okullar tatil olur olmaz koştuğumuz Yaz Kur’an Kurslarında ilk öğrendiğimiz duadır. Allah ın(cc) varlığına ve birliğine, meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe, kadere, hayır ve şerrin Allah tan (cc) olduğuna inandım anlamında duayı hepimiz ezberledik çocukluğumuzda. Ne de iyi ettik.
Yukarıda sayılan esaslara inanan kimse için her zorlukta sığınacağı, her kolaylıkta ise teşekkür edeceği bir Rabbi vardır. Öyle bir Rab tir ki O, her şeyin sahibi ve her şeye gücü yetendir. Hayatını düzene koyması için bir de Kitap göndermiştir kuluna. Tüm çağlara hitap eden ve hiç eskimeyen hükümler içeren bir Kitap. İnsanoğlu, hayat denen imtihanını yaşarken, Rabbi kulunun işi kolaylaşsın diye imtihanda kopya çekmeyi, Kitaba açıp bakmayı serbest kılmış. Bir de gönderilen kitabın canlı uygulaması, hayatımıza rol model peygamberler göndermiş. Efendimiz in(sav) hayatına baktığımızda bir insanın başına gelebilecek tüm sıkıntıları, zorlukları bizzat yaşamış; yetim, öksüz, evlat acısı, yokluk, yurdundan çıkarılmak, hastalık… daha niceleri. Adeta hangisi başımıza gelse nasıl davranmamız gerektiğine dair müthiş bir rol model.
Kadere, hayır ve şerrin Allah tan cc olduğuna inanmak, “zarfa değil mazrufa bakmak”, gelen hastalık, musibet veya ferahlık, nimet her ne olur ise her birinin imtihan olduğunu bilmek, gönderenin hatırına sabretmek, “Neden ben? Niye hep beni buluyor?” gibi isyan etmemek, önümüzdeki en güzel rol model Efendimiz in (sav) aynı durumda nasıl bir davranış sergilediğine bakmak, “Ne dem bâki ne gam bâki / Ya Bâki Hûvel bâki” sırrınca zor zamanların da güzel günlerinde devamlı olmadığını, bir gün sona ereceğini, insanoğluna yakışanın en güzel şekilde sabretmek olduğunu ve nihayete erdiğinde en güzel şekilde mükâfat ile sevindirileceğine, bâki olanın yalnızca Allah (cc) olduğuna inanmak..
Peki ya inanmayanın durumu; karşılaşılan en küçük sıkıntıda yaşanan buhranlar, çıkmazlar, sonu intiharlara varan ebedi kaybedişler. Hz Ali ile inanmayan bir bedevi arasında geçen konuşmada diyor ya Hz. Ali; “Şayet Allah cc yoksa benim kaybedecek bir şeyim yok. Ya varsa !..”
Evet var ve bir. Ve inanıp salih amel işleyenlere, güzel işler yapanlara cennet vaat ediliyor, kutsal kitapta.
Hayat denen imtihanda, kitabı açıp bakmak, kopya çekmek serbest iken, önümüzde bize rol model olmak adına çekmediği sıkıntı kalmayan Efendimiz (sav) var iken, inanmak, bu imtihanı en güzel şekilde kazanmak, sonsuz nimetlerin sunulduğu cennette buluşmak bize yakışan olacaktır.
Hoşça bakın zatınıza, muhabbetle..
Serkan Fırat
News
