1

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

“İnanmak başarmanın yarısıdır.”
T. Roosvelt

Yazıma çok bilinen bir cümleyle başlamak istedim. Ve…yol, onsuz olmaz. Peki bu yolun yarısı inamsa diğer yarısı nedir peki?

Bunun üzerine sayısız makaleler, kitaplar, sohbetler var. Elinde tebeşir bir öğretmenle başlayan bir yolculuktur aslında. Ama yolun ikinci yarısında o öğretmen kendimiz olmalıyız. İşte başarı dediğin budur belki de…

Kimine göre maddi, kimi için manevi başarı önemlidir. Bunlar da kendi aralarında maddelere bölünebilir elbette. Ama bence en büyük başarı fani alemden insanca çekip gitmektir.

Yine de anlıyoruz, zengin maneviyat sırtımıza yük değil, bir artıdır, lakin yaşamı sürdürmek için başka işler de yapmalıyız.

Yüksek tepelerde oturanların nasihatlerinde bulamadığımız sadece samimiyet değildir. Işıltılı hayatlara mikrofon uzatmak kolay, konuşmak da ama sıradan bir hayat sürenler için bunlar hiç de kolay değildir. Elbette yükseğe tırmanmak çok emek sarfetmişse o zaman pür dikkat kesilmekte büyük fayda vardır.

Her şeyden önce inanarak başlamalıyız bir işe. Rota çizip yanına eminlik katmalıyız. Gönül ister ki yanında şans rüzgârı da olsun. Ama olmazsa zafer çok daha keyifli olacaktır.

Yapı gereği mi, yoksa kültürel bir faktör mü, bilemiyorum, bizlere yükseğe değil, hep yere bakmak öğretildi. Parmak ucu hayatımız elbette kolay olamazdı. Yıkmamız gereken ilk duvar budur. Çünkü her duvarı, her tepeyi aşmak önce zaman kaybına neden olacaktır.

Azim, sabır ve iyi bir plan, sonrası büyük bir emek. O olmadan olmuyor. Hiçbir koltuk (eğer yazar değilseniz) size başarı getiremez. Ayağa kalkıp hareket etmek gerekecek.

Başarı yolunda bazen haksızlık bazen umutsuzluk sezeceksiniz ama o duvarı da yıkmaya gücünüz yeterse deniz manzarasına hazır olunuz.