Boğuluyorum zihnimin karşıma açılan vehminde
Sayfalarında anız yakılmış şiirlerimin
Kalemim sahradan da çoraktır şimdi ellerimde
Nadas edemem gönlümü ,ekip biçmem lazım
Sabrımı heybemden saçıp toprağa
Hasat etmeliyim, güzü bekleyemem
Seneye kasvet var diyorlar
İklim hüzün geçecek gibi
Depomu doldurmalıyım
Toplanıp bir rızık duası etmeliyiz
Sürur lazım toprağa, hayvanlara, insanlara.
Ağaçlar da pek az kitap vermiş zaten bu bahar
Kızılçamları kırağı vurmuş, akıl almaz bir şey bu
Denizler içine kapanmış, ufuk yara açmış şehrin genzinde
Martılar sessizliğin yemi olmuş diyorlar
Bana bunları kim söylüyor
Kim beni çıkardı bahçemden, toprağı sürerken
Kim açtı dünyaya avlumun kapısını
Durum çok vahimmiş buralarda
El atan yok mu bu yangına
Ben çiftçiyim bana bakmayın öyle
Benim işim yazıp dökmek, ne anlarım dünyanın düzeninden
Hani, burda kalem yok mu ben nasıl kazacağım bu sayfaları
Kalem verin bana
Şiirsemiş bu toprak
Müsaade edin düsünmeliyim
Sessizlik!
Sessizlik istiyorum, düşünmeliyim
Ne yapsak da kurtarsak mevsimi bu mutantan kargaşanın acımasız kıtlığından
Bu kadar düşünmeyi bu kadar araziye nasıl dağıtabiliriz
Dünyanın iliklerinde kıvranan ölüm sessizliğini nasıl yontarız
Şimdiden tezi yok,
Mümkünse fazla bağırın içinizden
Çok ıssız kalmasın dibi şiryanımdan akan nehirler
Balıklar sudan zehirlenip karaya taarruz etmesin
Nevralji uyanmasın tekrar göğün ense kökünde
Kalemi daldır şimdi semaya
Hüzmeler sığdır kederi sığdıramadığın yüreğine
Kehkeşanlara samankapanlar, zümrütler çiz
Parıldasın yerinde duramayan, şımarık feza
Kör olsun ay ışığında bıkkınlık, sıkkınlık ve eza
Tebessümler kararsın bulutlar
Kahkahalar köpürsün yağmurun tokatladığı kaldırımlarda
Tufanlar kopsun çetenelerin çeperlerinde
Şeytan olsun emekleyen, emek verenler koşsun pistinde
Yetimlere kucak açsın yeniden asmalarda salkımlar
Dünyada bir lahza muntazam yürüsün işler, içinizde..
Dahası var
Dahası var ama hepsi bu kadar…
ÖMER CAN KAPLAN
News
